نظر به اینکه در راستای قسمت اخیر بند (ز) تبصره (2) قانون بودجه سال 1393 مصوب 10/12/1392 و بند (و) ماده (1) قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (2) مصوب 4/12/1393 مجلس شورای اسلامی که مقرر می­دارد:

«مالیات بر ارزش افزوده و عوارض آب، برق و گاز با توجه به مالیات و عوارض مندرج در صورتحساب (قبوض) مصرف­ کنندگان و همچنین نفت تولیدی و فرآورده های وارداتی، فقط یکبار در انتهای زنجیره تولید و توزیع آنها توسط شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده ­های نفتی ایران (شرکت­های پالایش نفت) و شرکت­های دولتی تابع ذی­ربط. وزارت نفت و شرکت­های گاز استانی و شرکت­ های تابع ذی­ربط وزارت نیرو و شرکت­ های توزیع برق، آب و فاضلاب شهری و روستایی استانی برمبنای قیمت فروش داخلی محاسبه و دریافت می­ شود. مالیات مزبور به حساب درآمد عمومی نزد خزانه ­داری کل کشور واریز و عوارض طبق ماده (39 ) قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب 17/2/1387 با اصلاحات بعدی آن توسط سازمان امور مالیاتی کشور واریز می­گردد. مبنای قیمت فروش برای محاسبه عوارض آلایندگی موضوع تبصره (1) ماده (38) قانون مالیات بر ارزش افزوده، قیمت فروش فرآورده به مصرف کننده نهایی در داخل کشور است. پالایشگاه­ ها و واحدهای پتروشیمی آلاینده نیز مشمول پرداخت عوارض آلایندگی هستند». ابهامات و سوالاتی مطرح شده است لذا به منظور ایجاد وحدت رویه در اجرای صحیح قانون مقرر می­دارد : از تاریخ لازم الاجراء شدن قوانین فوق (1/1/1393) با رعایت تبصره (1) ماده (38) قانون مالیات بر ارزش افزوده، مبنای محاسبه عوارض آلایندگی آن دسته از واحدهای آلاینده محیط زیست حاضر در زنجیره تولید فرآورده ­های مذکور که در متن مقررات و قوانین فوق مورد حکم قرار گرفته اند، قیمت فروش فرآورده به مصرف کننده نهایی در داخل کشور خواهد بود.
شایان ذکر آن که مفاد بخشنامه شماره 45/95/260 مورخ 17/7/1395 این معاونت که به استناد نظریه شماره 121666/24896 مورخ 9/10/1394 معاون محترم حقوقی رییس جمهور (تصویر پیوست) صادر گردیده است،با توجه به حکم بند (ز) تبصره (2) قانون بودجه سال 1393 کل کشور و بند (و) ماده (1) قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (2) مصوب 4/12/1393 مجلس شورای اسلامی تا پایان سال 1392 لازم الاجراء است .

محمد مسیحی
معاون مالیات بر ارزش افزوده