نظر باینکه درخصوص اعمال پنجاه درصد (50 %) افزایش معافیت مالیاتی واحدهای تولیدی و معدنی مستقر در مناطق محروم که دارای مجوز یا پروانه تأسیس از وزارتخانه های ذیربط می باشند موضوع قسمت اخیر ماده 132 قانون مالیاتهای مستقیم مصوب اسفندماه 66 , پس از محرومیت زدائی مناطق یادشده یا برعکس, قائل شدن محرومیت برای مناطق جدید کراراً ابهاماتی مطرح و سوالاتی بعمل می آید که بیانگر برداشتهای مختلف از مقررات مربوط در این زمینه است , لذا به منظور رفع ابهام و اتخاذ رویه واحد لزوماً یادآور میگردد: مستنبط از قسمت اخیر ماده 132 قانون فوق الاشعار , هدف مقنن در راستای تحقق اهداف برنامه توسعه اقتصادی ایجاد انگیزه جهت مشارکت و سرمایه گذاری اشخاص در مناطق یادشده بوده و اکنون که با همت و تلاش افراد منجر به محرومیت زدائی از آن مناطق گردیده و از آنجائیکه معافیت مالیاتی واحدهای تولیدی تابع مقررات حاکم برزمان صدور مجوز یا پروانه تاسیس مربوط خواهد بود لذا رفع محرومیت از مناطق محروم طی دوره استفاده واحدهای تولیدی و معدنی از معافیت های موضوع اولویت های مذکور در ماده 132 و اصلاحی پس از آن موجبی جهت حذف پنجاه درصد (50 %) مدت های مذکور در ماده فوق نبوده متقابلاً درخصوص مناطقی که موقع اخذ مجوز به عنوان محروم شناخته نمیشده و پس از آن بنا به دلایلی جزء مناطق محروم آورده می شود , این تغییر وضعیت سبب برقراری معافیت بیشتر از مدت اولیه نخواهد بود.

علی اکبر عرب مازار
معاون درآمدهای مالیاتی