ماده ۹۶ قانون مالیاتهای مستقیم سال ۱۳۸۰
الف – صاحبان مشاغل موضوع بند (الف) ماده (95) این قانون عبارتند از:
1 – دارندگان کارت بازرگانی و کلیه واردکنندگان و صادرکنندگان.
2 – صاحبان کارخانه‌ها و واحدهای تولیدی که برای آنها جواز تاسیس و پروانه بهره‌برداری از وزارتخانه ذی‌ربط صادر شده یا می‌شود.
3 – بهره‌برداران معادن.
4 – صاحبان موسسات حسابرسی، حسابداری و دفترداری، خدمات مالی و ارائه‌دهندگان خدمات مدیریتی، مشاوره‌ای، انفورماتیک، رایانه‌ای اعم از‌سخت‌افزاری و نرم‌افزاری و طراحی سیستم.
5 – صاحبان مراکز آموزشی و پرورشی، آموزشگاه‌های آزاد، مدارس غیر انتفاعی، دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی.
6 – صاحبان بیمارستان‌ها، زایشگاه‌ها، آسایشگاه‌ها، درمانگاه‌ها و خانه‌های سالمندان.
7 – صاحبان متل‌ها و هتل‌های سه ستاره و بالاتر.
8 – بنکداران، عمده فروش‌ها، فروشگاه‌های بزرگ، واسطه‌های مالی، نمایندگان توزیع کالاهای داخلی و وارداتی و صاحبان انبارها.
9 – نمایندگان مؤسسه‌های تجاری و صنعتی، اعم از داخلی و خارجی.
10 – صاحبان موسسات حمل و نقل موتوری، زمینی، دریایی و هوایی اعم از مسافری یا باربری.
11 – صاحبان موسسات مهندسی و مهندسی مشاور.
12 – صاحبان موسسات تبلیغاتی و بازاریابی.
ب – صاحبان مشاغل موضوع بند (ب) ماده (95) این قانون عبارتند از:
1 – صاحبان کارگاه‌های صنعتی.
2 – صاحبان مشاغل ساختمانی، تأسیسات فنی و صنعتی، نقشه‌کشی، نقشه‌برداری، محاسبات فنی و نظارت.
3 – چاپخانه‌داران، لیتوگراف‌ها، صحاف‌ها، ارائه دهندگان خدمات چاپ و گرافیست‌ها.
4 – صاحبان مراکز ارتباطات رایانه‌ای.
5 – وکلا، کارشناسان، مترجمان رسمی دادگستری، مشاوران حقوقی، حسابداران رسمی و اعضای سازمان‌های نظام مهندسی.
6 – محققان، پژوهشگران و کارشناسان آزاد که به تهیه و ارائه طرح‌های تحقیقاتی اشتغال دارند.
7 – دلالان، حق‌العمل کاران و کارگزاران.
8 – صاحبان مراکز فرهنگی – هنری، فرهنگ سراها، کانون‌های حرفه‌ای و انجمن‌های صنفی و تخصصی.
9 – صاحبان سینماها، تماشاخانه‌ها و مکان‌های تفریحی و ورزشی.
10 – صاحبان مشاغل فیلم‌برداری، دوبلاژ، مونتاژ و سایر خدمات سینمایی.
11 – پزشکان و دندانپزشکان که دارای مطب هستند و دامپزشکان که به حرفه دامپزشکی اشتغال دارند.
12 – صاحبان آزمایشگاه‌ها، رادیولوژی‌ها، فیزیوتراپی‌ها، سونوگرافی‌ها، الکترو انسفالوگرافی‌ها، سی تی اسکن‌ها، سالن‌های زیبایی و دیگر ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی طبی و غیر طبی.
13 – صاحبان میهمان سراها، میهمان پذیرها و مسافرخانه‌ها.
14 – صاحبان تالارهای پذیرایی، رستوران‌ها، تهیه کنندگان غذاهای آماده، ارایه دهندگان خدمات پذیرایی و کرایه دهندگان ظروف.
15 – صاحبان دفاتر اسناد رسمی.
16 – صاحبان تعمیرگاه‌های مجاز و اتوسرویس‌ها.
17 – صاحبان نمایشگاه‌ها و فروشگاه‌های اتومبیل و بنگاه‌های معاملات املاک و آژانس‌های کرایه اتومبیل.
18 – سازندگان و فروشندگان طلا و جواهر.
19 – عاملان فروش و فروشندگان آهن‌الات.
تبصره 1:
سازمان امور مالیاتی کشور در صورت تشخیص ضرورت می‌تواند هریک از مشمولان بند (ب) این ماده را به رعایت مقررات موضوع بند(الف) این ماده ملزم نماید مشروط بر آنکه مراتب کتباً تا پایان دی ماه هر سال به مؤدیان فوق ابلاغ گردد. مؤدیان اخیرالذکر از اول سال بعد مکلف به‌اجرای آن می‌باشند.
تبصره 2:
منظور از صاحبان مذكور در اين ماده اشخاصي است كه بهره برداري از موسسات به حساب آنان انجام مي شود.
تبصره 3:
مشمولان این ماده که در محل شغل خود دارای فعالیت‌های شغلی دیگر موضوع این فصل می‌باشند مکلفند برای کلیه فعالیت‌های شغلی‌خود طبق مقررات این قانون عمل کنند.
1 – دارندگان کارت بازرگانی و کلیه واردکنندگان و صادرکنندگان.
2 – صاحبان کارخانه‌ها و واحدهای تولیدی که برای آنها جواز تاسیس و پروانه بهره‌برداری از وزارتخانه ذی‌ربط صادر شده یا می‌شود.
3 – بهره‌برداران معادن.
4 – صاحبان موسسات حسابرسی، حسابداری و دفترداری، خدمات مالی و ارائه‌دهندگان خدمات مدیریتی، مشاوره‌ای، انفورماتیک، رایانه‌ای اعم از‌سخت‌افزاری و نرم‌افزاری و طراحی سیستم.
5 – صاحبان مراکز آموزشی و پرورشی، آموزشگاه‌های آزاد، مدارس غیر انتفاعی، دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی.
6 – صاحبان بیمارستان‌ها، زایشگاه‌ها، آسایشگاه‌ها، درمانگاه‌ها و خانه‌های سالمندان.
7 – صاحبان متل‌ها و هتل‌های سه ستاره و بالاتر.
8 – بنکداران، عمده فروش‌ها، فروشگاه‌های بزرگ، واسطه‌های مالی، نمایندگان توزیع کالاهای داخلی و وارداتی و صاحبان انبارها.
9 – نمایندگان مؤسسه‌های تجاری و صنعتی، اعم از داخلی و خارجی.
10 – صاحبان موسسات حمل و نقل موتوری، زمینی، دریایی و هوایی اعم از مسافری یا باربری.
11 – صاحبان موسسات مهندسی و مهندسی مشاور.
12 – صاحبان موسسات تبلیغاتی و بازاریابی.
ب – صاحبان مشاغل موضوع بند (ب) ماده (95) این قانون عبارتند از:
1 – صاحبان کارگاه‌های صنعتی.
2 – صاحبان مشاغل ساختمانی، تأسیسات فنی و صنعتی، نقشه‌کشی، نقشه‌برداری، محاسبات فنی و نظارت.
3 – چاپخانه‌داران، لیتوگراف‌ها، صحاف‌ها، ارائه دهندگان خدمات چاپ و گرافیست‌ها.
4 – صاحبان مراکز ارتباطات رایانه‌ای.
5 – وکلا، کارشناسان، مترجمان رسمی دادگستری، مشاوران حقوقی، حسابداران رسمی و اعضای سازمان‌های نظام مهندسی.
6 – محققان، پژوهشگران و کارشناسان آزاد که به تهیه و ارائه طرح‌های تحقیقاتی اشتغال دارند.
7 – دلالان، حق‌العمل کاران و کارگزاران.
8 – صاحبان مراکز فرهنگی – هنری، فرهنگ سراها، کانون‌های حرفه‌ای و انجمن‌های صنفی و تخصصی.
9 – صاحبان سینماها، تماشاخانه‌ها و مکان‌های تفریحی و ورزشی.
10 – صاحبان مشاغل فیلم‌برداری، دوبلاژ، مونتاژ و سایر خدمات سینمایی.
11 – پزشکان و دندانپزشکان که دارای مطب هستند و دامپزشکان که به حرفه دامپزشکی اشتغال دارند.
12 – صاحبان آزمایشگاه‌ها، رادیولوژی‌ها، فیزیوتراپی‌ها، سونوگرافی‌ها، الکترو انسفالوگرافی‌ها، سی تی اسکن‌ها، سالن‌های زیبایی و دیگر ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی طبی و غیر طبی.
13 – صاحبان میهمان سراها، میهمان پذیرها و مسافرخانه‌ها.
14 – صاحبان تالارهای پذیرایی، رستوران‌ها، تهیه کنندگان غذاهای آماده، ارایه دهندگان خدمات پذیرایی و کرایه دهندگان ظروف.
15 – صاحبان دفاتر اسناد رسمی.
16 – صاحبان تعمیرگاه‌های مجاز و اتوسرویس‌ها.
17 – صاحبان نمایشگاه‌ها و فروشگاه‌های اتومبیل و بنگاه‌های معاملات املاک و آژانس‌های کرایه اتومبیل.
18 – سازندگان و فروشندگان طلا و جواهر.
19 – عاملان فروش و فروشندگان آهن‌الات.
تبصره 1:
سازمان امور مالیاتی کشور در صورت تشخیص ضرورت می‌تواند هریک از مشمولان بند (ب) این ماده را به رعایت مقررات موضوع بند(الف) این ماده ملزم نماید مشروط بر آنکه مراتب کتباً تا پایان دی ماه هر سال به مؤدیان فوق ابلاغ گردد. مؤدیان اخیرالذکر از اول سال بعد مکلف به‌اجرای آن می‌باشند.
تبصره 2:
منظور از صاحبان مذكور در اين ماده اشخاصي است كه بهره برداري از موسسات به حساب آنان انجام مي شود.
تبصره 3:
مشمولان این ماده که در محل شغل خود دارای فعالیت‌های شغلی دیگر موضوع این فصل می‌باشند مکلفند برای کلیه فعالیت‌های شغلی‌خود طبق مقررات این قانون عمل کنند.