بخشنامه سازمان امور مالیاتی در مورد دستورالعمل اجرایی نحوه اجرای قانون مالیات بر ارزش افزوده توسط شرکتهای بیمه
· بخشنامه سازمان امور مالیاتی در مورد دستورالعمل اجرایی نحوه اجرای قانون مالیات بر ارزش افزوده توسط شرکتهای بیمه شماره: 925 تاریخ : 1390/01/28 پیرو بخشنامه شماره 200/19087 مورخ 1389/06/28 رئیس کل محترم سازمان امور مالیاتی کشور موضوع چگونگی و نحوه اجرای قانون مالیات بر ارزش افزوده توسط شرکتهای بیمه ، بدینوسیله دستورالعمل موضوع بند « 4» بخشنامه مذکور در خصوص نحوه شناسایی ، ثبت و گزارشگری اقلام مربوط به بیمههای عمر و پسانداز تهیه شده توسط بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران جهت بهرهبرداری ارسال میگردد . دستورالعمل اجرایی بند (4) بخشنامه “چگونگی و نحوه اجرای قانون مالیات بر ارزش افزوده توسط شرکتهای بیمه” به شماره 200/19087 مورخ 1389/6/28 : در اجرای بند (4) بخشنامه چگونگی و نحوه اجرای قانون مالیات بر ارزش افزوده توسط شرکتهای بیمه ، ابلاغی از سوی سازمان امور مالیاتی کشور ، دستورالعمل نحوه شناسایی ، ثبت و گزارشگری اقلام مربوط به بیمههای عمر و پسانداز به شرح زیر ابلاغ میگردد: 1- کلمات و عبارات این دستورالعمل در معانی مشروحه ذیل کاربرد دارد: مالیات بر ارزش افزوده: منظور مالیاتها و عوارض موضوع قانون مالیات بر ارزش افزوده ، مصوب جلسه مورخ 1387/2/17 کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی که طبق اصل هشتاد و پنجم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به تصویب رسیده است و در تاریخ 1387/3/2 به تأئید شورای نگهبان رسیده و به مدت 5 سال به صورت آزمایشی اجرا میشود . بخشنامه: منظور بخشنامه «چگونگی و نحوه اجرای قانون مالیات بر ارزش افزوده توسط شرکتهای بیمه» است که به شماره 200/19087 مورخ 1389/6/28 از طرف رییس کل سازمان امور مالیاتی کشور جهت اجرا به مراجع مالیاتی ابلاغ شده است . بیمههای عمر و پس انداز: منظور از بیمههای عمر و پس انداز کلیه بیمههای عمر مختلط پس انداز به شرط حیات و بیمه عمر تامین خطر فوت از قبیل؛ عمر و پس انداز ، عمر و سرمایه گذاری ، تامین آتیه و جامع میباشد . شرکتهای بیمه: منظور کلیه شرکتهای بیمه اعم از دولتی یا خصوصی است که مبادرت به صدور بیمه نامه عمر و پس انداز میکنند . 2- با عنایت به ماهیت بیمههای عمر و پس انداز ، صرفاٌ وجوه دریافتی شرکتهای بیمه گر مستقیم بابت حق بیمه ، مشمول مالیات و عوارض موضوع قانون مالیات بر ارزش افزوده خواهد بود و وجوه پرداختی بیمه گذاران به عنوان پس انداز که به حساب ذخیره پس انداز منظور میگردد مشمول مالیات مذکور نمیباشد . 3- وجوه دریافتی در هر بیمه نامه مختلط به شرط فوت و حیات اقلام زیر تشکیل شده است: الف)حق بیمه عمر شامل ، حق بیمه خطر فوت و هزینههای اداری ، کارمزد ، بیمهگری و وصول . ب) حق بیمه حوادث . ج) حق بیمه امراض . د) حق بیمه سایر پوششهای اضافی . هـ) سود اقساط حق بیمه (در صورتی که بیمهنامه به صورت اقساطی صادر شده باشد) . و) وجوه سرمایهگذاری یا پسانداز (اندوخته قانونی) و سود مربوطه به آن . از اقلام فوق ، اقلام مندرج در بندهای «الف» ، «ب» ، «ج» ، «د» و «ه» مشمول مالیات بر ارزش افزوده است و وجوه بند «و» یعنی وجوه سرمایهگذاری یا پسانداز ( قانون ی) و سود مربوط به آن ، مشمول مالیات بر ارزش افزوده نمیباشد . شرکتهای بیمه مکلفند در زمان فروش بیمه نامه سهم مالیات بر ارزش افزوده مربوط به اقلام مشمول مالیات بر ارزش افزوده را از بیمه گذاران دریافت و به حساب سازمان امور مالیاتی کشور واریز نمایند . تبصره: شرکتهایی که در عملیات خود از اصطلاحات و مفاهیمی غیر از موارد مندرج در بندهای فوق استفاده میکنند ، موظفند ، شمول یا عدم شمول مالیات بر ارزش افزوده بر عملیات خود را قبلاً از بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران استعلام نمایند . 4- شرکتهای بیمه مکلفند گزارش عملیات مربوط به وجوه بند «و» فوق را به تفکیک از سایر وجوه دریافتی بابت بیمه نامه مختلط به شرط فوت و حیات ، تهیه و در اختیار مراجع مالیاتی ، بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران و سایر مراجع و ناظران ذیربط قرار دهند و از ابتدای سال 1390 وجوه مذکور را در سر فصل یا کدینگ مستقل ثبت و نگهداری کنند ، به گونهای که دسترسی و بررسی آن توسط مراجع مذکور به سهولت امکان پذیر باشد . تبصره: بهرهمندی شرکتهای بیمه از امتیازات بخشنامه در خصوص بیمههای عمر و پسانداز منوط به اجرای دقیق مفاد این بند در ثبت ، نگهداری و گزارش عملیات مالی میباشد .