ماده ۱۸۰
هر شخص حقيقي ايراني كه با ارائه گواهي نمايندگي هاي مالي يا سياسي دولت جمهوري اسلامي ايران در خارج ثابت كند كه از درآمد يك سال مالياتي خود در يكي كشورهاي خارج به عنوان مقيم ماليات پرداخته است ، از لحاظ مالياتي در آن سال مقيم خارج از كشور شناخته خواهد شد مگر در يكي از موارد زير:
1 – در سال مالياتي مزبور در ايران داراي شغلي بوده باشد.
2 – در سال مالياتي مزبور لااقل شش ماه متواليا يا متناوبا در ايران سكونت داشته باشد.
3 – توقف در خارج از كشور به منظور انجام ماموريت يا معالجه يا امثال آن بوده باشد.
تبصره:
اشخاص حقيقي يا حقوقي ايراني مقيم ايران در صورتي كه درآمدي از خارج كشور تحصيل نموده و ماليات آن را به دولت محل تحصيل درآمد پرداخته باشند و درآمد مذكور را در اظهارنامه يا ترازنامه و حساب سود و زيان خود حسب مورد طبق مقررات اين قانون اعلام نمايند ماليات پرداختي آنها در خارج از كشور و يا آن مقدار مالياتي كه به درآمد تحصيل شده در خارج كشور با تناسب به كل درآمد مشمول ماليات آنان تعلق مي گيرد هر كدام كمتر باشد از ماليات بر درآمد قابل كسر خواهد بود.
1 – در سال مالياتي مزبور در ايران داراي شغلي بوده باشد.
2 – در سال مالياتي مزبور لااقل شش ماه متواليا يا متناوبا در ايران سكونت داشته باشد.
3 – توقف در خارج از كشور به منظور انجام ماموريت يا معالجه يا امثال آن بوده باشد.
تبصره:
اشخاص حقيقي يا حقوقي ايراني مقيم ايران در صورتي كه درآمدي از خارج كشور تحصيل نموده و ماليات آن را به دولت محل تحصيل درآمد پرداخته باشند و درآمد مذكور را در اظهارنامه يا ترازنامه و حساب سود و زيان خود حسب مورد طبق مقررات اين قانون اعلام نمايند ماليات پرداختي آنها در خارج از كشور و يا آن مقدار مالياتي كه به درآمد تحصيل شده در خارج كشور با تناسب به كل درآمد مشمول ماليات آنان تعلق مي گيرد هر كدام كمتر باشد از ماليات بر درآمد قابل كسر خواهد بود.