ماده 1: در مورد مودیانی که طبق مقررات قانون مالیاتهای مستقیم مصوب اسفند ماه 1366 دفاتر نگهداری می‌نمایند و درآمد مشمول مالیات آنان از طریق رسیدگی به دفاتر و اسناد ومدارک تشخیص داده می‌شود میزان خسارت وارده طبق شرایط مقرر در فصل هزینه‌های قابل قبول و استهلاک قانون یاد شده تعیین و از درآمد مشمول مالیات آن سال و سالهای بعد قابل کسر خواهد بود .
تبصره 1- در مواردی که زیان سالهای قبل طبق مقررات مربوط قابل استهلاک است خسارت مذکور در این ماده پس از کسر زیان مزبور قابل کسر از درآمد مشمول مالیات خواهد بود .
تبصره 2- مرجع رسیدگی به اختلافات حاصله در مورد خسارت وارده موضوع این ماده کمیسیون های مقرر در مواد 3 و 4 حسب مورد می‌باشد .
ماده 2: در مواردیکه درآمد مشمول مالیات طبق مقررات مربوط از طریق علی الرس تشخیص داده می‌شود خسارت وارده طبق مقررات مواد 3 و 4 و 5 تعیین و از درآمد مشمول مالیات آن سال و سالهای بعد قابل کسر خواهد بود .
ماده 3: در مواردی که خسارت به یک منطقه از کشور وارد گردد:
الف- چنانچه منطقه خسارت دیده واقعه در محدوده یک بخش باشد میزان خسارت وارده توسط کمیسیونی مرکب از بخشدار ، یک نفر نماینده اداره کل امور اقتصادی و دارایی استان و یک نفر معتمد محل به انتخاب و معرفی شواری بخش و در غیاب شواری مزبور به انتخاب و معرفی دادستان استان تعیین و اعلام خواهد شد .
ب- چنانچه منطقه خسارت دیده واقع در محدوده یک شهر باشد میزان خسارت وارده توسط کمیسیونی مرکب از یک نفر نماینده وزارت امور اقتصادی و دارایی ، یک نفر نماینده فرماندار و یک نفر نماینده دادستان استان تعیین و اعلام خواهد شد .
ماده 4: در مواردیکه خسارت به مودی یا مودیان خاصی وارد گردد میزان خسارت وارده توسط کمیسیونی مرکب از یکنفر نماینده وزارت امور اقتصاد و دارایی ، یکنفر نماینده بیمه به انتخاب و معرفی بیمه مرکزی ایران در تهران و در شهرستان در صورت عدم وجود شعبه یا نمایندگی بیمه مرکزی نماینده شرکت بیمه ایران و یک نفر قاضی دادگستری در تهران به انتخاب و معرفی وزارت دادگستری و در شهرستانها به انتخاب و معرفی رییس دادگستری محل تعیین و اعلام خواهد شد .
ماده 5: مودی مکلف است ظرف شش ماه از تاریخ وقوع حادثه و سانحه درخواست خود را همراه با مدارکی که در اختیار دارد به حوزه مالیاتی محل وقوع حادثه تسلیم نماید . حوزه مالیاتی مکلف است ظرف یک ماه درخواست مودی و مدارک ارایه شده را به کمیسیون های مذکور در مادتین 3 و 4 مذکور حسب مورد ارسال دارد و کمیسیون های یاد شده حداکثر ظرف مدت شش ماه با بررسی اسناد و مدارک ارایه شده و اطلاعات مکتسبه میزان خسارت وارده را تعیین و اعلام نمایند .
تبصره 1- دعوت از مودی جهت حضور در کمیسیون های فوق الزامی است و عدم حضور وی در جلسه مانع رسیدگی و اعلام نظر کمیسیون نخواهد بود .
تبصره 2- نظر کمیسیونهای مزبور به اکثریت مناط اعتبار است .
ماده 6: در مواردیکه خسارت وارده به یک منطقه از کشور باشد در صورتی که فرمانداری محل اقدام به اعلام اشخاص خسارت دیده به اداره امور اقتصادی و دارایی بنماید کمیسیونهای مقرر در ماده 3 این آیین‌نامه طبق مقررات ماده 5 و تبصره‌های ذیل آن بر اساس اعلام فرمانداری رسیدگی و نسبت به تعیین میزان خسارت وارده اقدام خواهند نمود .
ماده 7: در صورتی که خسارت وارده مربوط به فعالیت‌های شغلی مودی موضوع منابع « فصل های دوم و چهارم و پنجم از باب سوم قانون مالیاتهای مستقیم مصوب اسفند ماه 1366» باشد حسب مورد از درآمد مشمول مالیات منابع مربوط در آن سال و سالهای بعد قابل کسر است و در صورت ترک شغل خسارت وارده از درآمد مشمول مالیات سایر منافع درآمد باب مذکور قابل کسر است .
ماده 8: در مواردی که به تایید کمیسیون موضوع ماده 3 یا 4 این آیین‌نامه حسب مورد بیش از پنجاه درصد اموال مودی (اموالی که دچار حادثه شده) از بین برود و مودی با ارایه دلایل مورد قبول اداره امور مالیاتی ذیربط قادر به پرداخت بدهی‌های مالیاتی خود نباشد به پیشنهاد سازمان امور مالیاتی کشور حداکثر تا میزان خسارت وارده از بدهی مالیاتی مودی ، با تصویب هیات وزیران بخشوده یا تقسیط طولانی خواهد شد و چنانچه خسارت وارده بیش از بدهی مالیاتی مودی باشد مازاد از درآمد مشمول مالیات آن سال و سالهای بعد مستهلک خواهد شد . (الحاقی 1381/7/7)
© تمامی حقوق به موسسه حسابرسی آزمون پرداز ایران مشهود (حسابداران رسمی) تعلق دارد.